به گزارش سرویس تازه های دنیای فناوری مجله عصر اطلاعات ،
موارد قبلی درمان HIV (ازجمله درمانهای قطعی در مردان درمانشده در لندن، برلین و دوسلدورف و بهبودی طولانیمدت مردی که در لسآنجلس درمان شده بود) پیوند سلولهای بنیادی گرفتهشده از مغز استخوان را بهعنوان درمان دوگانهای هم برای سرطان و هم برای اچآیوی دریافت کرده بودند (اولین بیماری که اچآیوی او درمان شد، مردی اهل برلین بود که سال ۲۰۲۰ پس از عود سرطان از دنیا رفت).
در همه این پیوندها از سلولهای بنیادی مغز استخوان اهداکنندگان بالغ استفاده شد که دارای دو نسخه از جهش ژنتیکی نادری به نام دلتا ۳۲ در ژن CCR5 بودند. این جهش دروازهای را که ویروس اچآیوی از آن برای ورود به سلولهای سفید خون استفاده میکند، تغییر میدهد و بنابراین مانع از ورود ویروس میشود.
پس از پیوند، سلولهای بنیادی اهدایی سیستم ایمنی بیمار را در اختیار میگیرند و سلولهای قدیمی آسیبپذیر دربرابر اچآیوی را با سلولهای جدید مقاوم دربرابر اچآیوی جایگزین میکنند. پزشکان با استفاده از شیمیدرمانی یا پرتودرمانی جمعیت سلولهای ایمنی اولیه را از بین میبرند تا راه را برای سلولهای ایمنی جدید باز کنند.
همانند موارد قبلی، بیمار نیویورک که هم به سرطان و هم به عفونت اچآیوی مبتلا بود، قبل از پیوند تحت شیمیدرمانی قرار گرفت. بااینحال او سلولهای بنیادی گرفتهشده از خون بند ناف را دریافت کرد که حاوی ژنهای مقاوم به اچآیوی بود. خون بند ناف توسط والدین نوزاد غیرخویشاوندی در زمان زایمان اهدا شده و بعدا برای جهش دلتا ۳۲ در ژن CCR5 مورد غربالگری قرار گرفته بود. برای تکمیل سلولهای بنیادی بند ناف که تعداد آنها نسبتاً کم بود، بیمار همچنین سلولهای بنیادی را دریافت کرد که توسط یکی از بستگانش اهدا شده بود.
ازآنجاکه دسترسی به خون بند ناف نسبت به مغز استخوان بزرگسالان آسانتر است و راحتتر میتوان نمونه سازگار بین اهداکنندگان و دریافتکنندگان را پیدا کرد، چنین رویههایی میتوانند در آینده رایجتر شوند. اگرچه به گفتهی دکتر برایسون پیوند سلولهای بنیادی برای بیمارانی که اچآیوی مثبت هستند، اما دچار بیماری جدی دیگری مانند سرطان نیستند، مناسب نیست؛ زیرا شامل پاکسازی سیستم ایمنی میشود.
بمنظور اطلاع از دیگر خبرها به صفحه اخبار فناوری مراجعه کنید.