به گزارش سرویس تازه های دنیای فناوری مجله عصر اطلاعات ،
اینتل میگوید: «طراحیهای معماری ۶۴ بیتی ما در همان حالت ۸۰۸۶ اصلی از حالت بازنشانی خارج میشوند و برای ورود به حالت ۶۴ بیتی به یکسری کد انتقال نیاز دارند. پس از اجرا، این حالتها در برنامهها یا سیستمعاملهای مدرن مورد استفاده قرار میگیرند.»
بنابراین میتوان بهراحتی دریافت که حذف معماری قدیمی اینتل، مزیتهایی بهدنبال خواهد داشت که در ادامه به برخی از آنها اشاره میکنیم:
- استفاده از مدل تقسیمبندی سادهشدهی ۶۴ بیتی برای پشتیبانی از تقسیمبندی برنامههای ۳۲ بیتی مطابق با آنچه سیستمعاملهای مدرن از قبل استفاده میکردند.
- حذف حلقهی یک و ۲ و ویژگیهای تقسیمبندی منسوخ.
- حذف پشتیبانی آدرسدهی ۱۶ بیتی.
- حذف پشتیبانی از دسترسی به درگاه ورودی و خروجی حلقهی ۳.
- محدودسازی استفاده از کنترلکنندهی وقفهی محلی (APIC) به X2APIC و حذف پشتیبانی قدیمی ۸۲۵۹.
اینتل به افرادی که به اجرای سیستمعاملها و نرمافزارهای قدیمیتر روی جدیدترین سختافزار این شرکت علاقه دارند توصیه میکند از راهکارهای مبتنیبر مجازیسازی بهره ببرند.
بمنظور اطلاع از دیگر خبرها به صفحه اخبار فناوری مراجعه کنید.