یک تغییر پنهان در چشمان شما می تواند اولین نشانه از دست دادن شنوایی باشد

در آزمایش دوم، ۲۲ شرکت‌کننده به فهرست‌های ضبط‌شده جملات کوتاه گوش دادند در حالی که حرکت نقطه‌ای را به‌طور تصادفی در اطراف صفحه‌نمایش مقابل خود تماشا می کردند. مجدداً آزمون درک شنیداری انجام شد. نتایج یک بار دیگر نشان می‌دهد که حرکات چشم در زمانی که گفتار سخت‌تر شنیده می‌شود و تلاش برای گوش دادن بیشتر می‌شود، کاهش می‌یابد.

آزمایش نهایی بین ۲۳ شرکت کننده انجام شد که هر کدام به دو داستان ۱۰-۱۱ دقیقه ای از پادکست The Moth گوش دادند.

یکی از داستان ها به هم ریخته بود، بنابراین صحنه های آن نامرتب گفته می شد. به دیگری به ترتیب گفته شد، اما با صدای قطع شونده غرغر انسان پوشیده شد. این صدای قطع شونده در حجم متفاوت بود تا گوش دادن به داستان را آسان تر یا سخت تر کند. 

صفحه نمایش جلوی شرکت کنندگان شانزده نقطه را نشان می داد که به طور تصادفی در طول داستان ها حرکت می کردند، سپس یک آزمون درک مطلب به میان آمد.

در طول داستان درهم، چشمان شنوندگان بیشتر از زمانی که به داستان دست نخورده گوش می‌دادند حرکت می‌کرد. این نتیجه با این فرضیه سازگار است که افراد هنگام گوش دادن به یک داستان غیرقابل درک، سرمایه گذاری شناختی نمی کنند.