به گزارش سرویس تازه های دنیای فناوری مجله تک تایمز ،
یکی از مهم‌ترین و حیاتی‌ترین فناوری‌هایی که در خودروهای امروزی می‌بینیم، امسال یعنی در سال ۲۰۲۰ وارد بیست و پنجمین سال تولید خود می‌شود. ۲۵ سال پیش یعنی در سال ۱۹۹۵ شرکت بوش آلمان برای اولین‌بار، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی (ESC) را به بازار خودرو معرفی کرد. بوش برای توسعه‌ی این سیستم بیش از یک دهه وقت گذاشته بود.
در سال ۱۹۸۳ بود که مهندسان بوش شروع به آزمایش کردن راه‌هایی کردند که از سر خوردن خودرو و از دست خارج شدن کنترل آن جلوگیری کنند. آن‌ها به خوبی و با دقت سیستم‌های ABS ابتدایی را بررسی کردند و متوجه شدند که چنین ایده‌ای می‌تواند در مورد چسبندگی خودرو با مسیر نیز کارآمد باشد. سیستم ترمز ضد قفل ABS خود در سال ۱۹۷۸ و با همکاری گسترده بوش به مرحله عمل درآمده بود. فرایند توسعه و طراحی سیستم کنترل پایداری از اول ژوئیه سال ۱۹۸۴ در بوش کلید خورد.
در آن زمان شرکت مادر مرسدس بنز یعنی دایملر نیز به‌دنبال توسعه چنین سیستمی بود. دایملر کار خود برای ساخت سیستم کنترل پایداری را از نیمه دوم دهه ۱۹۸۰ شروع کرده بود. در سال ۱۹۹۲ دایملر تصمیم گرفت تا برای تکمیل کردن پروژه به بوش ملحق شود و به این ترتیب اتحاد تاریخی این دو شرکت بزرگ آلمانی با هم شکل گرفت. در این قرارداد، دو شرکت متعهد شدند تا ظرف ۳۶ ماه سیستم کنترل پایداری را بسازند و هر دو نیز روی قول خود باقی ماندند.
در ادامه بخوانید:
سه سال بعد بود که مرسدس بنز اس کلاس کوپه از نسل C140 به سیستم ESC مجهز شد. این خودرو که بعدها تبدیل به مرسدس بنز کلاس CL شد از موتور بزرگ و پر مصرف V12 استفاده می‌کرد و قیمت بالایی داشت. مرسدس بنز اس کلاس اتاق W140 نیز از سال ۱۰۰۵ به سیستم ESC مجهز شد.
در آن سال‌ها سیستم کنترل پایداری ساخت بوش کارآمد ولی گران بود و به همین دلیل فقط افرادی که توانایی خرید مرسدس بنز اس کلاس را داشتند می‌توانستند به آن دسترسی داشته باشند. با گذشت زمان قیمت این سیستم نیز کاهش یافت و در خودروهای کوچک‌تر مرسدس بنز نیز به کار رفت تا اینکه در A کلاس نسل W168 به‌طور انبوه دردسترس خریداران قرار گرفت. این نسل از A کلاس در هنگام تست توسط مجله سوئدی Teknikens Varld واژگون شد و توجه زیادی را به خود جلب کرد. البته دلیل اصلی این واژگونی انجام مانور سنگین با خودروی دیفرانسیل جلو در سرعت بالا بود. در آن زمان تصویر A کلاس روی دو چرخ و لحظاتی قبل از واژگونی روی جلد این مجله سوئدی قرار گرفت و سروصدای زیادی در جهان به پا کرد. مرسدس بنز برای جبران این رسوایی، سیستم کنترل پایداری را به‌صورت استاندارد روی تمامی تیپ‌های A کلاس نصب کرد.
به مرور شرکت‌های خودروسازی دیگر در سراسر جهان شروع به استفاده از سیستم کنترل پایداری روی محصولاتشان کردند. البته در ابتدا این سیستم بیشتر به‌صورت آپشن عرضه می‌شد و برای دریافت آن، خریدار باید مبلغی اضافی را پرداخت می‌کرد. بوش در ادامه توانست سایز و قیمت سنسورها را کاهش و کارایی آن‌ها را افزایش دهد تا اطمینان بالاتری داشته باشند. تا سال ۲۰۰۳ این شرکت نزدیک به ۱۰ میلیون سیستم ESC را برای خودروسازان مختلف تولید کرده بود. با این وجود تا همان زمان همچنان خودروهای اقتصادی و ارزان‌قیمت فاقد سیستم کنترل پایداری بودند تا اینکه در اوایل دهه ۲۰۱۰ بسیاری از دولت‌ها این سیستم را اجباری کردند.
در ایالات متحده از سال ۲۰۱۲ سیستم ESC روی تمام خودروها اجباری شد. براساس تحقیقات سازمان NHTSA آمریکا این سیستم بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵ توانسته بود جان ۹۰ هزار نفر را نجات دهد. وجود سیستم کنترل پایداری سبب شده بود تا میزان مرگ و میر در خودروهای شاسی‌بلند نیز تا ۵۶ درصد کاهش پیدا کند. چنین رقمی برای کشوری که بیشتر مردم آن به خودروهای کراس‌اور و شاسی‌بلند علاقه دارند عدد بسیار بالایی است.
به گفته هرالد کروگر یکی از اعضای هیئت مدیره بوش:
این خودروساز همچنان به توسعه سیستم‌های کنترل پایداری ادامه می‌دهد و تا امروز بیش از ۲۵۰ میلیون عدد از این سیستم را برای خودروسازان تولید کرده است.
با وجود عمومیت پیدا کردن سیستم کنترل پایداری، همچنان ۸۲ درصد از خودروهای جدیدی که تولید می‌شوند فاقد سیستم ESC هستند؛ چون همچنان برخی خودروها در بازار هستند که برای کاهش قیمت فاقد این سیستم هستند.
بمنظور اطلاع از دیگر خبرها به صفحه اخبار فناوری مراجعه کنید.
