ربات پرنده‌ای به اندازه یک سکه کوچک

هنگامی‌ که صحبت از ربات‌ها به میان می‌آید چنان درگیر ایجاد خلاقیت‌های بزرگ می‌شویم که در مورد نوآوری‌های کوچکتر، از قافله عقب می‌مانیم. ربات جدید Bee Plus در دانشگاه کالیفرنیا ثابت می‌کند که این رفتار یک اشتباه عظیم است.

این ربات پروازکننده از حشرات الهام گرفته شده است. این ربات تنها ۹۵ گرم وزن دارد و کوچکتر از یک پنی است. این ربات یک دنباله معنوی برای پروژه RoboBee دانشگاه‌ هاروارد از سال ۲۰۱۳ است، RoboBee یکی از کوچکترین ماشین‌های پروازی بوده که تا به حال ساخته شده است. با این حال، Bee Plus با دو برابر کردن تعداد بال، سطح پیچیدگی را افزایش داده است  (ازدو بال  RoboBee به چهار بال). این افزایش تعداد بال‌ها، بازتاب فیزیولوژی یک حشره واقعی است، و این باعث می‌شود حالت پروازی واقعی‌تری داشته باشد.

Nestor Perez-Arancibia، استاد بخش هوافضا و مهندسی مکانیک دانشگاه کالیفرنیا، به Digital Trends گفت:

ساخت این ربات به دلیل نوآوری در عملیات طراحی میسر شده است. همانطور که در مقاله [ما] آمده است، اساسا هر یک از چهار بال توسط یک موتور محرکه به حرکت در می‌آید که ساده تر و سبک تر از چیزی است که در RoboBee اصلی استفاده می‌شود.

Perez-Arrancibia گفت که Bee Plus شامل مقدار متفاوتی از دانش است که در مجموع طی ۲۰ سال گذشته توسط انجمن میکرو روباتیک به دست آمده است. به طور خاص، این ربات  حاصل همکاری چشمگیر بین چهار دانشجوی دکترا Xiufeng Yang ، Ying Chen ، Longlong Chang و Ariel Calderón است  که به ترتیبدر زمینه‌های طراحی ربات، نظریه کنترل، آیرودینامیک، و میکرو ساخت تخصص دارند.

Bee Plus قادر به پرش ، فرود، شنا، دنبال کردن مسیر و عبور از موانع است. Perez-Arrancibia گفت که می‌تواند طیف وسیعی از برنامه‌های کاربردی بالقوه را برای این ربات کوچک تصور کند. این کارها شامل گرده افشانی مصنوعی گل‌ها، تحقیقات مبتنی بر رودخانه یا مأموریت‌های جستجو و نجات و غیره است. او حتی کاربردهایی برای اهداف زمینی که دسترسی به آنها مشکل است را در نظر می‌گیرد.

او گفت:

من می‌خواهم روبات‌های ما در مریخ و تایتان پرواز کنند. من معتقدم که می‌توانیم ربات‌های اکتشافاتی با الهام از حشرات ایجاد کنیم که در آن هر عضو توانایی‌های منحصر به فردی دارد و می‌تواند وظایف خاصی، مانند جمع آوری نمونه‌های زمین شناسی، اندازه گیری گازها در جو و غیره را انجام دهد.

برای رسیدن به این نقطه، محدودیت‌های بزرگی وجود دارد. در حال حاضر، Bee Plus تنها زمانی می‌تواند پرواز کند که به یک منبع انرژی متصل باشد.

Perez-Arrancibia گفت:

برای رسیدگی به این موضوع، من و دانشجویان در چهار سال گذشته با این مشکل مشغول به کار بوده‌ایم و  توسط NSF تامین بودجه شده‌ایم . در حقیقت، ما یک نوع جدید از فناوری  را توسعه دادیم: عضلات مصنوعی کاتالیستی. مقالاتی که این دستاورد‌ها را به نمایش می‌گذارند به زودی منتشر خواهند شد. تجزیه و تحلیل‌های تئوری و آزمایشات نشان می‌دهد که عضلات مصنوعی کاتالیستی، پرواز طولانی مدت با استفاده از طرح‌های رباتیک شبیه به Bee Plus را میسر می‌سازد.

به شرطی که تیم بتواند مشکل‌های پیشرو را از بین ببرد، ما بسیار مشتاق دیدن کاربرد این ربات در آینده هستیم.