به گزارش سرویس تازه های دنیای فناوری مجله تک تایمز ،
ویرجین گلکتیک (Virgin Galactic)، شرکت گردشگری فضایی ریچارد برانسون، هماهنگی سفرهای فضانوردان خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) را برای ناسا آغاز خواهد کرد. این همکاری تازه با هدف افزایش استفاده‌ی تجاری از پایگاه مداری سازمان فضایی آمریکا انجام می‌شود.
ویرجین گلکتیک به‌لطف توافق‌نامه‌ی قانونی فضایی با ناسا، وظیفه دارد برنامه‌ای جدید برای آمادگی فضانوردان مداری خصوصی طراحی کند. این یعنی شرکت‌ها یا سازمان‌هایی را پیدا کند که به هر دلیل به فرستادن انسان به ایستگاه فضایی علاقه دارند و سپس وسیله‌ی حملونقل مناسب برای رساندن آن‌ها به مدار را نیز تهیه کند. همچنین، ویرجین گلکتیک برای موفقیت در این سفرها، مسئول هماهنگی منابع لازم هم در فضا و هم روی زمین خواهد بود.
همکاری جدید ناسا و ویرجین گلکتیک به مأموریت شرکت اسپیس اندونچرز (Space Adventures) در تدارک سفرهای فضایی برای گردشگران ثروتمند شباهت دارد. بااین‌حال، ویرجین گلکتیک می‌گوید فراتر از افرادی که صرفا خواهان سفر تفریحی به فضا هستند، به‌دنبال طیف گسترده‌ای از مشتریان است. به‌گفته‌ی جورج وایت‌سایدز، مدیرعامل ویرجین گلکتیک، افراد از سرتاسر جهان می‌توانند ازطریق برنامه‌ی جدید این شرکت پرواز کنند. وی به خبرگزاری ورج گفت «این [مأموریت] صرفا برای گردشگران فضایی و خصوصی بالقوه نیست؛ بلکه می‌تواند برای پژوهشگران یا حتی پژوهشگران دولتی نیز باشد.»
این تمرکز جدید بر پرواز فضایی مداری ممکن است برای ویرجین گلکتیک عجیب به‌نظر آید؛ شرکتی که در طول یک‌ونیم دهه‌ی گذشته، تمرکزش را عمدتا به پروازهای فضایی زیرمداری معطوف کرده است. کسب‌وکار اصلی ویرجین گلکتیک حول محور ارسال مشتریان تجاری به لبه‌ی فضا و بازگرداندن آن‌ها به زمین سوار بر هواپیمای فضایی این شرکت به‌نام وی‌اس‌اس یونیتی (VSS Unity) می‌چرخد. این وسیله‌ی نقلیه‌ی مسافربری به‌نحوی طراحی شده است که پس از استقرار زیر بال‌های هواگردی بزرگ‌تر به میانه‌ی آسمان حمل شود و سپس با اتکا به موتور راکتی خود به ارتفاع بالاتر صعود کند. هواپیما تا ارتفاع تقریبا ۸۰ کیلومتری بالا می‌رود و پیش از آنکه به‌سمت زمین گلاید کند و روی باند فرودگاه بنشیند، تجربه‌ای کوتاه از چشم‌انداز فضا و بی‌وزنی را به مسافرانش می‌دهد.
ویرجین گلکتیک هنوز عملیات‌های تجاری کسب‌وکار گردشگری فضایی خود را آغاز نکرده و تاکنون تنها پنج نفر را در دو پرواز آزمایشی جداگانه به فضا فرستاده است. بااین‌حال، شرکت استدلال می‌کند تجربه‌اش تا امروز، آن‌ها را شایسته‌ی اجرای این نوع برنامه برای ناسا می‌کند. علاوه‌بر‌این، اغلب افراد شاغل در ویرجین گلکتیک پیش‌تر تجربه‌ی حضور در برنامه‌های پرواز فضایی انسانی در ناسا را دارند. مایک موزس، مدیرکل ویرجین گلکتیک، سابقه‌ی مدیریت در برنامه‌ی شاتل فضایی را دارد. او به ورج می‌گوید: «این [برنامه] قطعا نسخه‌ای کوچک‌شده و اندکی ساده‌ترشده است. مأموریت چندین روز طول نخواهد کشید؛ اما فلسفه و اساس کار تا حد زیادی یکسان است.»
هواپیمای فضایی ویرجین گلکتیک
ویرجین گلکتیک در حال توسعه‌ی برنامه‌ی آموزش فضانوردی برای مشتریانی است که در آینده با هواپیمای فضایی این شرکت از فرودگاه اسپیس‌پورت آمریکا در نیومکزیکو پرواز خواهند کرد. ویرجین گلکتیک ازطریق توافق‌نامه‌ی جدید، تجربه‌اش را به‌کار می‌گیرد و برنامه‌ی آموزشی دیگری برای مشتریان بالقوه‌ی ناسا طراحی می‌کند. بااین‌حال، این برنامه مخصوص آماده‌سازی افراد برای مدار و چگونگی استفاده از ایستگاه فضایی خواهد بود.
برنامه‌ی آموزشی جدید می‌تواند شامل پرواز با هواپیمای فضایی ویرجین گلکتیک و فراهم‌کردن تجربه‌ای مختصر از فضا و بی‌وزنی برای مشتریان پیش از سفر به مدار و اقامت طولانی‌تر باشد. همچنین، هواپیمای فضایی این شرکت حین صعود به فضا همانند پرتاب راکت‌ها به مدار فشار گرانشی اضافی به مسافران وارد می‌کند. به‌نقل از شرکت، تجربه‌ی مستقیم این وضعیت می‌تواند برای آموزش نیز ارزشمند باشد. ویرجین گلکتیک می‌گوید فضانوردان آتی به‌منظور آمادگی برای سفرهایشان از برخی تأسیسات این شرکت در اسپیس‌پورت آمریکا در نیومکزیکو نیز استفاده خواهند کرد.
ناسا می‌گوید درنهایت برنامه‌ی طراحی‌شده به‌دست ویرجین گلکتیک را بازبینی خواهد کرد. این سازمان بیان می‌کند: «با این توافق‌نامه، ناسا امکان‌پذیری برنامه‌ی ویرجین گلکتیک برای توسعه‌ی برنامه‌ی آمادگی فضانورد مداری خصوصی را ارزیابی خواهد کرد تا فرصت مأموریت‌های انسانی خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی را فراهم کند.»
خبر همکاری ناسا و ویرجین گلکتیک پس‌از‌آن منتشر می‌شود که جیم برایدنستاین، مدیر ناسا، نیز اعلام کرد قصد دارد فضانوردان این سازمان را با وسایل نقلیه‌ی زیرمداری نظیر هواپیمای فضایی ویرجین گلکتیک و فضاپیمای بلو ارجین به‌پرواز درآورد. برایدنستاین جزئیات چندانی درباره‌ی این طرح بازگو نکرد و وعده‌ی انتشار جزئیات بیشتر را در این هفته داد.
در ادامه بخوانید:
همکاری جدید بدان‌معنا است که ویرجین گلکتیک نقش تازه‌ای به‌عنوان واسطه‌گر ایفا و برای فراهم‌کردن امکان انجام پروازها، مشتری و منابع و حملونقل را تهیه خواهد کرد. درحال‌حاضر، این شرکت برای فرستادن انسان به مدار، تعداد انگشت‌شماری گزینه‌ی حملونقل جدید دراختیار دارد. کپسول کرو دراگون اسپیس‌ایکس به‌تازگی دو مسافرش را به ایستگاه فضایی حمل کرد و احتمالا تا پیش از پایان تابستان، پروازهای منظم به مدار را آغاز خواهد کرد. بوئینگ نیز برای فرستادن انسان به مدار، در حال تکمیل ساخت کپسول مسافربری خود به‌نام سی‌اس‌تی ۱۰۰ استارلاینر است؛ هرچند این فضاپیما احتمالا در بهترین وضع، یک سال دیگر نخستین مسافرانش را به فضا خواهد برد. هر صندلی در کپسول دراگون اندکی کمتر از ۶۰ میلیون دلار قیمت دارد؛ درحالی‌که بوئینگ برای هر صندلی استارلاینر تقریبا ۹۰ میلیون دلار از مشتریان می‌گیرد.
درهمین‌حال، گزینه‌ی سوم غیرآمریکایی دیگری نیز برای حمل انسان به مدار وجود دارد: کپسول روسی سایوز که نزدیک به یک دهه‌ی گذشته، تنها وسیله‌ی حملونقل فضایی برای ارسال فضانوردان به ایستگاه فضایی بین‌المللی بوده است. هرچند این وسایل نقلیه، تنها سه گزینه‌ی دردسترس برای رساندن انسان به فضا هستند، ویرجین گلکتیک هنوز درباره‌ی ترجیح خود در انتخاب آن‌ها اظهارنظر نکرده است.
همکاری جدید ناسا با ویرجین گلکتیک هدف بزرگ‌تر این سازمان در فراهم‌کردن امکان پیگیری فرصت‌های تجاری بیشتر را در ایستگاه فضایی بین‌المللی تأمین می‌کند. پایگاه مداری ده‌ها سال عمدتا مکانی برای پژوهش‌های دولتی و دانشگاهی بوده است؛ اما ناسا ابتدای امسال اعلام کرد به شرکت‌ها اجازه خواهد داد برای اهداف تجاری نظیر ساخت تبلیغات یا فیلم سینمایی به ISS دسترسی پیدا کنند. تاکنون، شرکتی به‌نام آکسیوم با هدف ساخت ایستگاه فضایی خصوصی اعلام کرده است قصد دارد تا انتهای سال جاری، دو نماینده‌اش را با کپسول کرو دراگون به ایستگاه فضایی بفرستد.
بمنظور اطلاع از دیگر خبرها به صفحه اخبار فناوری مراجعه کنید.
