بروز اختلال مغزی در یک سوم از بیماران کووید ۱۹

براساس بزرگ‌ترین پژوهش درباره‌ی علائم عصبی بیماران کووید ۱۹ در سیستم بیمارستانی آمریکا، تقریبا در یک‌سوم از بیماران بستری کووید ۱۹، علائمی از اختلال مغزی دیده شد. این علائم از گیجی تا هذیان‌گویی و واکنش نشان‌ندادن متغیر هستند. ناگفته نماند نتایج بهبودی بیماران کووید ۱۹ که به عارضه‌ی مغزی دچار شدند، چندان رضایت‌بخش نیست. پژوهشگران با بررسی سوابق ۵۰۹ بیمار مبتلا به کووید ۱۹ بستری در بیمارستان از ۵ مارس تا ۶ اوریل در ۱۰ بیمارستان در منطقه‌ی شیکاگو به این نتایج رسیدند. مدت بستری بیماران مبتلا به عارضه‌ی مغزی سه برابر بیشتر از بیماران بدون عارضه‌ی کووید ۱۹ بود.

به‌گفته‌ی دکتر ایگو کورالنیک، مؤلف ارشد مقاله، تنها ۳۲ درصد از بیماران مبتلا به اختلال مغزی پس از مرخصی فعالیت‌های روزمره مثل آشپزی و پرداخت قبوض را می‌توانستند انجام دهند. درمقابل، ۸۹ درصد از بیماران بدون عارضه‌ی مغزی کارهای خود را پس از مرخصی می‌توانستند مدیریت کنند. ذکر این نکته لازم است که نرخ مرگ‌و‌میر بیماران مبتلا به اختلال مغزی (اصطلاح پزشکی انسفالوپاتی) هفت برابر بیشتر از بیماران عادی بود. دکتر کورالنیک می‌گوید:

اختلال مغزی یا انسفالوپاتی اصطلاح متداولی برای ایجاد مشکل در مغز است. این تعریف می‌تواند مشکلاتی در حواس و تمرکز، از‌بین‌رفتن حافظه‌ی کوتاه‌مدت و واکنش نشان‌ندادن یا رخوت را شامل شود. انسفالوپاتوی رابطه‌ی مستقیمی با پیامدهای بیماری ازجمله نحوه‌ی مراقبت از خود پس از ترخیص از بیمارستان و نرخ مرگ‌و‌میر دارد.

پژوهشگران هنوز علت انسفالوپاتی مغزی را شناسایی نکردند که همراه‌با بیماری‌های دیگر رخ می‌دهد. این عارضه به‌ویژه در افراد سالمند می‌تواند به‌دلیل مشکلاتی دیگری مثل التهاب و آثار منفی بر گردش خون رخ دهد. شواهد کمی مبنی‌بر حمله‌ی مستقیم ویروس کرونا به مغز وجود دارد و به‌عقیده‌ی اغلب کارشناسان، عوارض عصبی می‌توانند براثر واکنش سیستم ایمنی و التهاب رخ دهند که اغلب اوقات بر اندام‌ها و همین‌طور مغز تأثیر می‌گذارند. دکتر سرنا اسپودیچ، سرپرست عصب‌شناسی جهانی و عفونت‌های عصبی از دانشکده‌ی پزشکی ییل، دراین‌باره می‌گوید:

 طبق پژوهش‌های جدید، انسفالوپاتی بیمارستانی یکی از معیارهای تأثیرگذار بر بهبودنیافتن بیمار است. همچنین، این یافته نشان می‌دهد بیماران مبتلا به عارضه‌ی مغزی در بیمارستان به نظارت پس از ترخیص یا توانبخشی قلبی نیاز دارند.

در پژوهشی، ۱۶۲ بیمار مبتلا به انسفالوپاتی در گروه مردان مسن قرار و سوابقی مثل اختلال عصبی، سرطان، بیماری قلبی، بیماری کلیوی مزمن، دیابت، کلسترول زیاد، نارسایی قلبی، فشارخون زیاد و مصرف فراوان سیگار داشتند. بروز اختلال مغزی، تنها مشکل بیماران نبود. روی‌هم‌رفته، ۸۲ درصد از بیماران بستری علائم عصبی را در طول بستری بروز داده بودند. بیشترین مشکلات عصبی از چین و اسپانیا گزارش شدند؛ اما به‌گفته‌ی پژوهشگران، دلیل این مسئله می‌تواند معیارهای ژنتیکی باشد. دکتر آویندرا نات، سرپرست بخش عفونت‌های سیستم عصبی مؤسسه‌ی ملی سکته و اختلال‌های عصبی، اعتقاد دارد:

این پژوهش اهمیت زیادی دارد؛ زیرا مشکلات عصبی ناشی از عفونت به‌وفور رخ می‌دهند و در بسیاری از موارد پایدار هستند؛ اما توجه کافی به آن‌ها نشده است.

از میان علائم عصبی، درد عضلانی تقریبا در ۴۵ درصد از بیماران و سردرد در ۳۸ درصد آن‌ها گزارش شد. نزدیک به ۳۰ درصد از بیماران مشکلاتی مثل گیجی را تجربه کردند و درصد‌های کمتری هم دچار اختلال در بویایی و چشایی شدند. به‌طورکلی، بیماران جوان‌تر علائم عصبی متعددی بروز دادند؛ اما هیچ‌کدام عارضه‌ی انسفالوپاتی نداشتند؛ زیرا این عارضه بیشتر در افراد مسن رایج است. براساس حدس پژوهشگران، افراد جوان‌تر بیشتر به‌علت علائمی مثل درد عضلات یا سردرد در بیمارستان بستری می‌‌شود یا پزشکان بیشتر به علائم عصبی افراد جوان توجه می‌کنند؛ زیرا کمتر نگران خطرهای تنفسی آن‌ها هستند.

نزدیک یک‌چهارم از بیماران دچار مشکل تنفسی شدید شدند؛ به‌طوری‌که به ونتیلاتور نیاز پیدا کردند. همچنین، اغلب بیماران بیمارستان یادبود شیکاگو جوانان سیاه‌پوست بودند و سوابق پزشکی و بیماری داشتند. باتوجه‌به علائم عصبی، بهتر است بیماران پس از ترخیص نیز زیرنظر مراقبت پزشکی قرار گیرند. دکتر ناث می‌گوید:

یافتن علائم متفاوت بین بیمارستان‌های مختلف جالب، اما نگران‌کننده است و می‌تواند کیفیت درمان را تحت‌تأثیر قرار دهد؛ درنتیجه بیمارانی که در بیمارستان بستری می‌شوند، به درمان و مراقبت ویژه‌ای نیاز دارند که درحال‌حاضر در اغلب مناطق فراهم نیست.