به گزارش سرویس تازه های دنیای فناوری مجله تک تایمز ،
ویرجین هایپرلوپ (Virgin Hyperloop) به‌تازگی اعلام کرد که برای نخستین‌بار، آزمایش سامانه‌ی حمل‌ونقل فوق‌سریع خود را با مسافران انسانی انجام داده است. این آزمایش یکشنبه بعدازظهر در مسیر آزمایشی دولوپ در صحرای خارج از لاس‌وگاس در ایالت نوادا به‌وقوع پیوست. دو مسافر اولیه، جاش گیگل، مدیر ارشد فناوری و هم‌بنیان‌گذار ویرجین هایپرلوپ و سارا لوچیان، مدیر تجربه‌ی مسافری شرکت بودند. این دو به‌منظور آزمایش، در کپسول هایپرلوپ سفید و قرمز درخشان شرکت به‌نام پگاسوس (Pegasus) نشستند و سپس ازآنجا که هوا از داخل تونل خلا محصور خارج شده است، به درون هوابند منتقل شدند. کپسول درنهایت تا سرعت ۱۶۰ کیلومتربرساعت شتاب گرفت و پیش از آنکه متوقف شود، طول مسیر آزمایشی را پیمود.
آزمایش اخیر، دستاورد مهمی برای ویرجین هایپرلوپ محسوب می‌شود؛ شرکتی که در سال ۲۰۱۴ با وعده‌ی ساخت سامانه‌ی حمل‌ونقلی آینده‌نگرانه بنیان گذاشته شد که در آن، کپسول‌های شناور مغناطیسی درون تونل‌های تقریبا بدون هوا با حداکثر سرعت ۱۲۲۳ کیلومتر برساعت حرکت می‌کنند.
مسیر آزمایشی دولوپ، ۵۰۰ متر طول و ۳/۳ متر قطر دارد و درفاصله‌ی ۳۰ دقیقه از لاس‌وگاس و در صحرایی واقع شده است که هایپرلوپ یک‌روز می‌تواند درعرض چند دقیقه آن را بپیماید. شرکت می‌گوید بیش از ۴۰۰ آزمایش در این مسیر انجام داده است؛ اما تا پیش از یکشنبه، هیچ آزمایشی با حضور مسافران انسانی انجام نشده بود. جی والدر، مدیرعامل ویرجین هایپرلوپ می‌گوید «هیچ‌کس تابه‌حال آن چیزی را که اکنون درباره‌اش صحبت می‌کنیم، انجام نداده است. این هایپرلوپی تمام‌اندازه و کاربردی است که نه‌تنها در محیط خلا حرکت خواهد کرد، بلکه قرار است مسافر نیز داشته باشد. هیچ‌کس به انجام آن نزدیک نشده است.»
کپسول پگاسوس که برای نخستین آزمایش انسانی استفاده شد، XP-2 نیز نامیده می‌شود و با کمک شرکت طراحی بیارکه اینگلس، معمار معروف دانمارکی ساخته شده است. پگاسوس، نمونه‌ای کوچک‌تر از نسخه‌ای اصلی است که ویرجین هایپرلوپ امید دارد درنهایت کپسولی تمام‌اندازه با ظرفیت حمل ۲۳ مسافر باشد. به‌نقل از گیگل، کپسول آزمایشی آن‌ها ۲/۵ تن وزن و تقریبا ۴ تا ۵/۵ متر طول دارد و طراحی داخلی مجلل و سفیدرنگ آن با هدف القای حس خشنودی به مسافرانی ساخته شده است که احتمالا با ایده‌ی پرتاب‌شدن درون تونلی محصور و خلا با سرعت هواپیمای مسافربری، بلافاصله احساس راحتی ندارند.
لوچیان چند روز پیش از انجام آزمایش در مصاحبه‌ای گفت فضای داخلی پگاسوس همانند برخی ابداعات دیوانه‌وار داستان‌های علمی تخیلی نیست و افراد را به یاد مکانی می‌اندازد که درگذشته بارها دیده‌اند و در آن حضور داشته‌اند. پیش از آزمایش، لوچیان گفت مشتاق تجربه‌ی شتاب هایپرلوپ و همچنین نظارت بر دمای درون کپسول و سامانه‌ی تهویه است گیگل نیز گفت می‌خواست دستورالعمل‌های ایمنی سامانه را درعمل ببیند و دریابد آیا آن‌ها حین آزمایش قادر به برقراری ارتباط با اپراتورها خواهند بود یا خیر. به‌گفته‌ی او، «اگر برای من ایمن نیست، برای هیچ‌کس دیگر نیز ایمنی ندارد.»
گیگل می‌گوید شتاب پگاسوس به برخاست هواپیما شباهت دارد. این کپسول به‌وسیله‌ی شناوری مغناطیسی به‌پیش می‌رود؛ فناوری مشابهی که قطارهای تندرو ژاپنی آن را به‌کار می‌گیرند. حداکثر سرعت قطار مگلو شانگهای که سریع‌ترین سامانه‌ی حمل‌ونقل ریلی تجاری جهان محسوب می‌شود، در حدود ۴۸۲ کیلومتر بر ساعت است. البته، پگاسوس به حداکثر سرعت نظری هایپرلوپ (۱۲۲۳ کیلومتر بر ساعت) نرسید. ویرجین هایپرلوپ پیش‌بینی می‌کند که با مسیر کافی می‌تواند درنهایت به سرعت ۱۰۷۸ کیلومتر بر ساعت برسد؛ اما رکورد شرکت تاکنون ۳۸۶ کیلومتر بر ساعت بوده است که در سال ۲۰۱۷ به‌دست آمد.
در سال ۲۰۱۳، ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا و اسپیس ایکس مقاله‌ی آلفا خود را منتشر و در آن پیش‌بینی کرد کپسول‌های آلومنیومی آیرودینامیکی که مسافر یا محموله حمل می‌کنند، می‌توانند درون تونل‌های تقریبا بدون هوا با سرعت ۱۲۲۳ کیلومتر بر ساعت حرکت کنند. این تونل‌ها را چه برفراز ستون‌ها چه زیر زمین، می‌توان بین شهرها یا درون آن‌ها ساخت. ماسک این سامانه را «شیوه‌ی پنجم حمل‌ونقل» نامید و استدلال کرد که می‌تواند نحوه‌ی زندگی، کار، تجارت و مسافرت را دگرگون کند. چشمگیرترین سناریویی که او پیشنهاد داد، سفر از لس‌آنجلس به سان‌فرانسیسکو درعرض تنها ۳۰ دقیقه بود. این ایده اکنون توجه مهندسان و سرمایه‌گذاران سرتاسر جهان را به خود جلب کرده است.
ویرجین هایپرلوپ دراصل به‌عنوان هایپرلوپ تکنولوژیز بنیان گذاشته شد و سپس در سال ۲۰۱۶ تامش را به هایپرلوپ وان تغییر داد و بعد ازآنکه به تصاحب ریچارد برانسون درآمد، ویرجین هایپرلوپ وان نامیده شد. این شرکت از ابتدا با ده‌ها میلیون دلار بودجه و چشم‌اندازی جسورانه از سامانه‌های هایپرلوپ در سرتاسر جهان، قدرتمندانه کارش را آغاز کرد.
ویرجین هایپرلوپ به‌تازگی اعلام کرد که درصدد ساخت تاسیساتی ۵۰۰ میلیون دلاری است تا چشم‌اندازش از حمل‌ونقل پرسرعت را در ویرجینیای غربی به‌پیش ببرد. دولت فدرال آمریکا نیز چندی پیش چارچوپی را برای قانونمندسازی هایپرلوپ آماده کرد و به شرکت‌هایی نظیر ویرجین هایپرلوپ امید داد که ممکن است درنهایت ساخت سامانه‌ی هایپرلوپی کاربردی و تمام‌اندازه را تسهیل کند.
منتقدان می‌گویند هایپرلوپ ممکن است ارنظر فنی دست‌یافتنی باشد؛ اما تا تحقق آن مسیری بسیار طولانی درپیش است. به‌گفته‌ی آن‌ها، هایپرلوپ «چشم‌اندازی خیال‌پردازانه» است که دستیابی به آن ازنظر مالی ممکن نیست. اما به‌نقل از طرفداران، هرچند به‌نظر می‌آید هایپرلوپ سال‌ها با رقابت فاصله دارد، یکی از آن فناوری‌های در آستانه‌ی تحقق محسوب می‌شود. در سال ۲۰۱۷، مدیران ارشد هایپرلوپ اعلام کردند که انتظار دارند تا سال ۲۰۲۰ شاهد فعالیت هایپرلوپ درسرتاسر جهان باشند. این تاریخ سپس به ۲۰۲۱ موکول شد؛ سالی که آن‌ها باور دارند هایپرلوپ سرانجام برای مسافران انسانی آماده خواهد شد.
بمنظور اطلاع از دیگر خبرها به صفحه اخبار فناوری مراجعه کنید.
