به گزارش سرویس تازه های دنیای فناوری مجله عصر اطلاعات ،
بااینحال، ممکن است برخی کهکشانها بسیار نزدیکتر از حد تصور باشند و به آن کهنسالی نباشند که فکر میکنیم. برای مثال، احتمال دارد نور آنها برای کشف در برخی طولموجها بسیار کم باشد. تا زمانیکه یان و گروهش دادههای دقیقتری را جمعآوری نکنند، نمیتوان با اطمینان سخن گفت.
بسیاری از ستارهشناسان برای استفاده از تلسکوپ جیمز وب در جهت بررسی کهکشانهای آغازین هیجانزدهاند. هر کهکشان به زمان زیادی برای رسیدن بهشکلی منحصربهفرد نیاز دارد. بسیاری از آنها مانند کلاه اسپانیایی سومبررو بهنظر میرسند؛ بهطوریکه بخش داخلی آنها شکمدار است و دیسکی نازک در آن سوی آنها قرار دارد. این در حالی است که برخی دیگر صرفاً ظاهری محدب و دایرهای دارند. ستارهشناسان قبلاً تصور میکردند تعداد کمی از کهکشانها دیسک داشته باشند؛ اما با آمدن تلسکوپ جیمز وب حقایق زیادی آشکار شدند.
حالا برخی ستارهشناسان مثل جیهان کارتلتپ، اخترفیزیکدان مؤسسهی فناوری روچستر، این فرض را مطرح میکنند که کهکشانهای آغازین میتوانند ساختارهای پیچیدهای مثل بازوهای مارپیچی عظیم کهکشان راه شیری داشته باشند. کارتلتپ بخشی از بررسی علمی تکامل آغازین کیهانی است و مقالهی خود را در کنفرانس نجوم ارائه داده است. او میافزاید:
کارتالتپ و تیمش ۸۵۰ کهکشان را با دوربین فروسرخ وب بررسی کردند. قدمت این کهکشانها بین ۱۱٫۵ و ۱۳ میلیارد سال گذشته است. گروه او دریافتند تقریباً ۴۰ درصد از این کهکشانها دیسک دارند. گروهی دیگر از ستارهشناسان از طیفسنج فروسرخ نزدیک جیمز وب استفاده کردند که شدت نور را در طیفی از طولموجها اندازهگیری میکند. آنها سه جرم با قدمت تقریبی ۷۰۰ میلیون سال پس از بیگبنگ را کشف کردند که به کهکشانهای کوچک نخودسبزی شباهت دارند.
جیمز رودز، اخترفیزیکدان مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا، مقالهی این پژوهش را هفتهی گذشته منتشر کرد. پژوهش آنها نشان میدهد ۷۰۰ میلیون سال پس از شکلگیری جهان، این کهکشانهای فشرده که تصور میشود ستارههای جوان و در حال شکلگیری هستند، احتمالاً بسیار رایج بودهاند. او میگوید امروزه کهکشانهای مشابهی را در در فضای نزدیک میبینیم؛ اما کهکشانهای نخودسبزی در حیاط خلوت کیهانی ما بسیار نادرتر هستند.
بمنظور اطلاع از دیگر خبرها به صفحه اخبار فناوری مراجعه کنید.