به گزارش سرویس تازه های دنیای فناوری مجله عصر اطلاعات ،
مواجهه با مرگ ممکن است وحشتناک بهنظر برسد. اما افرادی که تجربه نزدیک به مرگ داشتهاند، معمولا احساس آرامش و راحتی را در طول این تجربه گزارش میکنند. شاید این پدیده روش مغز برای کنار آمدن با مرگ خود باشد. شاید هم اتفاق پیچیدهتری درحال رخ دادن باشد.
دانشمندان چندین تئوری مانند تغییر فیزیولوژیکی مغز یا مرگ سلولهای مغزی را برای توضیح برخی از احساسات شگفتآور مرتبط با تجربیات نزدیک به مرگ ارائه دادهاند. دکتر بروس گریسون، استاد روانپزشکی و علوم رفتاری عصبی دانشگاه ویرجینیا و یکی از بنیانگذاران انجمن بینالمللی مطالعات تجربیات نزدیک به مرگ، گفت نادانستههای زیادی درمورد تجربههای نزدیک به مرگ وجود دارد تا حدی به این علت که مطالعه این تجریبات در زمان واقعی غیرممکن است. پژوهشگران باید به گزارشهای غیررسمی، یادآوری افراد و در برخی موارد مطالعات حیوانی تکیه کنند تا متوجه شوند در طول این تجربهها مغز چه تغییری میکند.
تجربه نزدیک به مرگ چه حسی دارد
در رابطه با توصیف تجربههای نزدیک به مرگ، دو روی سکه وجود دارد: آنچه ازنظر جسمی برای شما اتفاق میافتد، درمقابل آنچه در سطح روانشناختی درک میکنید. ازنظر جسمی، این تجربهها معمولا با رویدادهای بسیار دردناکی ازقبیل ضربه به سر، حمله قلبی یا ایست تنفسی همراه هستند. اما ازنظر روانشناختی، مغز تمایل دارد احساس درد یا حداقل حافظهی مربوط به آن را سرکوب کند.
بهعنوان مثال، جولیا نیکلسون، مدیر عامل سابق، کارشناس رهبری اجرایی و مشاور تجاری، گفت در جریان تصادف رانندگی تقریبا مرگباری که سال ۱۹۸۰ داشت، چهره عزیزانش بهوضوح از مقابل چشمانش میگذشت. او اخیراً در گفتگو با هفتهنامه نیوزویک گفت: «یادم نمیآید که تا زمانی که به بیمارستان رسیدم، دردی احساس کرده باشم.»
دیدن عزیزان (متوفی یا زنده) و همچنین مشاهدهی نوری درخشان در انتهای تونل، در تجربههای نزدیک به مرگ رایج است. برخی افراد نیز احساسات جسمیتری مانند احساس ترک بدن، شناور بودن در بالای آن، احساس کشیدهشدن به داخل تونلی که نوری در انتهای آن است، یا مواجههی معنوی با موجودی عالی، بیگانگان یا عزیزان ازدسترفته را گزارش کردهاند. در جریان این تجربیات، مردم بهندرت احساس درد یا ترس را گزارش کردهاند و تجربههای آنها معمولا با حس آرامش و عشق همراه بوده است.
برخی از این پدیدههای مرتبط با تجربیات نزدیک به مرگ را حداقل هنوز نمیتوان به کمک علم توضیح داد. اما در سال ۲۰۲۲ جامعه پژوهشهای تجربیات نزدیک به مرگ چیزی را به دست آورد که قبلا هرگز شاهد آن نبود: اسکن مغز مردی که درحال مرگ بود. اسکنهای مغز آن مرد رازهایی را فاش کرد که تا آن زمان دانشمندان فقط بر مبنای حدس و گمان میتوانستند درمورد آنها صحبت کنند.
اسکن مغز مرد درحال مرگ
در سال ۲۰۱۶ مردی که در آن زمان ۸۷ ساله بود، به دستگاه الکتروانسفالوگرافی متصل بود که ناگهان بهطور غیرمنتظره دچار حمله قلبی شد و از دنیا رفت. پژوهشگران بعدا نتایج حاصل از بررسیهای خود را در مجلهی Frontiers of Aging Neuroscience منتشر کردند.
الکتروانسفالوگرام سیگنالهای الکتریکی را که مغز تولید میکند، ثبت میکند تا به تشخیص یا بررسی مشکلات عصبی خاصی مانند تشنج یا از دست دادن حافظه کمک کند. پزشکان مرد بیمار را به خاطر تشنجهای اخیری که داشت، تحتنظر داشتند که ناگهان قلبش از کار ایستاد.
پژوهشگران در مقالهی خود گزارش کردند که در طول ۱۵ ثانیه متنهی به حمله قلبی مرد، اسکن مغزی او امواج مغزی با فرکانس بالا به نام نوسانات گاما را نشان میداد. تصور میشود که امواج گاما در ایجاد و بازیابی خاطرات نقش داشته باشند. دکتر اجمل زمار، نویسنده مطالعه در گفتگو با وبسایت خبری بیزنس اینسایدر گفت: «سخت است که بر اساس یک مورد ادعا کنیم، اما آنچه میتوانیم ادعا کنیم این است که درست پیش از مرگ و درست پس از اینکه قلب متوقف میشود سیگنالهایی داریم که شبیه سیگنالهایی هستند که در انسانهای سالم زمانی رخ میدهند که آنها خواب میبینند، مراقبه میکنند یا اینکه خاطرات خود را به یاد میآورند.»
البته اسکنهای مورد مطالعه مربوط به چند ثانیه پیش از مرگ هستند و دقیقا معادل تجربه نزدیک به مرگ نیستند که در آن فرد زنده میماند. اگرچه بهگفتهی گریسون، چنین فعالیتی ممکن است به توضیح این موضوع کمک کند که چرا افراد در طول تجربه نزدیک به مرگ چهره افراد آشنا را میبینند. علاوهبراین، اسکن EEG افرادی که سعی در یادآوری تجربه نزدیک به مرگ خود دارند، نیز سرنخهای بیشتری دراینباره ارائه میدهد که این تجربیات چه کاری با مغز انسان انجام میدهند.
بمنظور اطلاع از دیگر خبرها به صفحه اخبار فناوری مراجعه کنید.