به گزارش سرویس تازه های دنیای فناوری مجله تک تایمز ،
بیش از ۴۳ سال است فضاپیمای وویجر ۲ زمین را ترک کرده و حالا ۱۲۵ واحد نجومی از سیارهی ما فاصله دارد. ۱۲۵ واحد نجومی ۱۲۵ برابر مسافت بین زمین و خورشید است. این فاصله برقراری ارتباط ناسا با کاوشگر خود را دشوار میسازد؛ زیرا تأخیر زمانی این ارتباط بیش از ۱۷ ساعت است. بااینحال، وویجر ۲ مشکلات دیگری هم دارد. کاوشگر وویجر ۲ پس از گذشتن از مشتری و زحل و اورانوس در آگوست ۱۹۸۹، با عبور از نپتون به سفر بین سیارهای خود پایان داد. دانشمندان به بررسی تریتون، قمر نپتون، علاقهمند بودند؛ بههمیندلیل، وویجر ۲ را بهسمت قطب شمال این قمر هدایت کردند. این مسیر باعث شد وویجر ۲ در جهت جنوبی صفحهی خورشیدی حرکت کند.
تغییر مسیر وویجر ۲ پیامدهایی برای شبکهی فضای عمیق ناسا (Deep Space Network) روی زمین بهدنبال داشت. شبکهی یادشده مجموعهای از سه آنتن رادیویی بزرگ در کالیفرنیا و اسپانیا و استرالیا است. این گسترش جغرافیایی به کاوشگرهای ناسا اجازه میدهد حداقل با یکی از این آنتنها ارتباط برقرار کنند. ازآنجاکه وویجر ۲ در جهت جنوب صفحهی منظومهی شمسی حرکت کرد، حالا میتواند همراستا با آتن ۷۰ متری کانبرای استرالیا با زمین ارتباط برقرار کند. قدمت این آنتن به پنجاه سال میرسد و فرایند نوسازی و ارتقای آن از ماه مارس آغاز شد. انتظار میرود پروژهی نوسازی ماه فوریهی ۲۰۲۱ بهپایان برسد؛ ازاینرو، ناسا تا آن زمان نمیتواند با وویجر ۲ ارتباط برقرار کند.
در ادامه بخوانید:
هفتهی گذشته، مدیران مأموریت وویجر سختافزار جدیدی روی بشقاب آنتن رادیویی آزمایش کردند که توانست برای اولینبار پس از ماه مارس، سیگنالهایی به وویجر ۲ ارسال کند. وویجر ۲ هم به این سیگنالها پاسخ داد و دریافت آنها را تأیید کرد. خبر خوشحالکننده برقراری ارتباط با وویجر ۲ در حالی است که این کاوشگر در آن سوی منظومهی شمسی و در فضای میانستارهای حرکت میکند. ناگفته نماند وویجر ۲ میتواند دادههایی را دربارهی سرعت، چگالی، دما و فشار ذرات باردار فضای میانستارهای به زمین ارسال کند.
بمنظور اطلاع از دیگر خبرها به صفحه اخبار فناوری مراجعه کنید.