هجوم صدها کرکس‌ سیاه به پنسیلوانیا

ساکنان شهر ماریتا در ایالت پنسیلوانیای آمریکا این روزها حس حضور در لوکیشن واقعی فیلم پرندگان آلفرد هیچکاک را دارند. تنها این بار به‌جای مرغ‌های دریایی و گنجشک‌ها، مردم شهر مورد هجوم کرکس‌های سیاه قرار گرفتند. این پرندگان شکاری لاشخور جثه‌ای نسبتا بزرگ دارند و طول بالاهایش به ۱،۵ متر نیز می‌رسد. کرکس‌ها هم‌اکنون مشغول سوراخ کردن پشت‌بام‌ها و واژگون کردن سطل‌های زباله و انداختن فضولات خود روی درختان هستند.

برخی از مردم برای فراری دادن این پرندگان به کوبیدن قابلمه و ماهی‌تابه متوسل شدند. حتی برخی هم مواد آتش‌بازی روشن کردند. برخی هم به راهکار خلاقانه‌تری دست زده و کرکس‌های تاکسیدرمی‌شده‌ای را جلوی منازل خود آویزان کردند. ظاهرا این پرندگان لاشخور از دیدن اجساد همنوعان خود به وحشت می‌افتند. بااین‌حال، این راهکارها موقتی هستند و با توجه به آنکه کرکس سیاه پرنده‌ای محفاظت شده محسوب می‌شود، امکان شکار بدون جواز آن‌ وجود ندارد. در آمریکا زنده‌گیری، کُشتن یا نگه‌داری بدون مجوز کرکس‌های سیاه غیرقانونی است و متخلفان به جریمه نقدی تا ۱۵ هزار دلار و حبس تا ۶ ماه محکوم می‌شوند.

استفراغ کرکس‌ها بوی تعفن هزار نعش پوسیده را می‌دهد

استفاده از تاکسیدرمی‌های کرکس مؤثر است، ولی قیمت آن بالا است و نیاز به مجوز نیز دارد. یکی از ساکنان شهر ماریتا به LNP گفت: «دستکم یک دهه‌ است که این پرندگان در شمال شرقی پنسیلوانیا به یک مسئله‌ی فزاینده بدل شدند. ولی امسال اوضاع از هر سال دیگری بدتر است و تعدادشان از هر موقع دیگری بیشتر شده است.» کرکس‌ها در فصول پاییز و زمستان معمولا به‌صورت دسته‌جمعی روی درختان، پشت‌بام‌ها و دیگر جاهای بلند می‌نشینند. ظاهرا گرمای سقف منازل باعث جذب این پرندگان ویرانگر می‌شود. در حال حاضر، گزارش‌ها از رؤیت صدها کرکس روی درختان یا در حال نوک‌زدن به سفال‌های سقف و پاره کردن مواد پلاستیکی روی سقف‌ها خبر می‌دهد. کرکس‌ها همچنین مسبب شکستن برف‌پاک‌کن اتومبیل‌ها و پاره کردن نوارهای عایق پنجره‌ها نیز هستند. این پرندگان لاشخور به سطل‌های زباله هم هجوم می‌برند و موجب پاره شدن کیسه‌های پلاستیکی و پخش‌وپلا کردن زباله‌ها می‌شوند. یکی دیگر از ساکنان نیز در این مورد گفت: «ظاهرا این پرندگان جذب هر چیزی که پلاستیکی باشد می‌شوند. این پرندگان واقعا ویرانگرند.»

بیمه مسکن هم عموما خساراتی که مسبب آن حیوانات وحشی باشند را متقبل نمی‌شود. از این جهت، مردم شهر ممکن است برای تعمیر منازل خود متحمل چندین هزار دلار خسارت شوند. کرکس‌های سیاه مشمول «پیمان پرندگان مهاجر سال ۱۹۱۸» می‌شوند که به موجب آن تحت محافظت دولت فدرال قرار دارند. ممنوعیت استفاده از ددت و سایر آفت‌کش‌های مضر به رشد جمعیت این پرندگان یاری رسانده است. کرکس‌های بوقلمونی نیز در شهرستان لنکستر در نزدیکی ماریتا نیز به وفور یافت می‌شوند. بااین‌حال، این نوع کرکس‌ نسبتا ویرانگری کمتری دارند.

^{کرکس‌های سیاه روی دکل مخابراتی اداره گمرک و حفاظت مرزی در کینگزویل، تگزاس}

مَت رایس، زیست‌شناس حیات‌وحش، قبلا در سال ۲۰۱۹ به شبکه تلویزیونی پَترویت نیوز گفته بود: «سابقا کرکس‌های سیاه تنها محدود به قسمت‌های جنوب شرقی کشور می‌شدند. ولی طی چند دهه‌ی گذشته و به‌خصوص طی پنج سال گذشته در پنسیلوانیا، شاهد افزایش جمعیت این پرندگان و متعاقب آن گزارش‌های عدیده‌ای از خسارات و درگیری‌ بوده‌ایم.» در گذشته، این پرندگان مهاجرت می‌کردند، ولی تغییرات آب‌وهوایی باعث می‌شود که بیشتر در منطقه بمانند. دردسرهای کرکس‌ها تنها به منازل و ساختمان‌ها محدود نمی‌شود، بلکه این پرندگان تهدید جدی برای حیوانات کوچک هستند که همین مشکلات زیادی را برای دامپروران و صاحبان حیوان خانگی به وجود آورده است.

فضولات این پرندگان لاشخور می‌تواند باعث از بین رفتن درختان و گیاهان شده و بیماری‌هایی مانند سالمونلا (نوعی مسمومیت غذایی) و انسفالیت (التهاب مغز) را نیز به وجود بیاورد. کرکس‌ها از استفراغ به‌عنوان یک مکانسیم دفاعی بهره می‌برند که بوی بسیار زننده‌ای دارد. زوجی که کرکس‌های سیاه به خانه ییلاقی آن‌ها در فلوریدا هجوم آورده بودند، این بو را به بوی «تعفنی که از هزار نعش پوسیده بلند شده باشد» تشبیه کرده بودند.

در ادامه بخوانید:

وب‌سایت کوآرتز نیز در این خصوص گزارش داده است که این پرندگان لاشخور گاها طعمه‌های خود را از ارتفاع حدود ۹۰ متری به زمین پرت می‌کنند، به دکل‌های مخابراتی و ساختمان‌های بلند آسیب رسانده و باعث رعب و وحشت مردم می‌شوند. مسئولان شهر همچون موارد مشابه از ورود به ماجرا خودداری کرده و اعلام کردند که بودجه عمومی را نمی‌توانند صرف محفاظت از املاک خصوصی کنند.

 بااین‌حال، بیل دالزل از مشاوران انجمن شهر ماریتا می‌گوید، وقت آن است که مسئولان به‌دنبال راهکارهای جدی‌تری از جمله گزینه‌های کُشنده باشند. مقامات شهرداری‌ها می‌توانند درخواست صدور مجوز کُشتن کرکس‌های سیاه را از دولت فدرال کنند و ساکنان هم امیدوار هستند که کُشتن تعدادی از این پرندگان باعث فراری دادن بقیه شود. دالزل در این خصوص به LNP گفت: «[اگر مسئولیت با من بود] مطمئنا این گزینه را لحاظ می‌کردم و فکر می‌کنم که انجمن شهر در قبال آن مسئولیت دارد.»